آلونک نویسنده

حالت قبض همین است که دست‌ودل‌مان به کار نرود. دل سرد و افسرده باشیم. همین که بخواهیم کاری بکنیم، شعلهٔ افروختهٔ درون‌مان خاموش و به خاکستر مبدل شود. هرچه‌قدر هم که تلاش کنیم و دست بجنبانیم، فایده‌ای نداشته باشد و یخِ قبض‌بودن‌مان آب نشود و از وجودمان نریزد. در چنین وقت‌هایی نمی‌شود کاری کرد که درست و حسابی از آب در بیاید و مهر تأیید به پیشانی‌اش بخورد. بهتر است دست نگه داریم و خودمان را به سرگرمی‌تازه‌ای مشغول کنیم و از آن فضای دلگیر و خسته‌کننده بیرون بکشیم تا دوباره به حالت عادی و نرمال برگردیم، و آن‌وقت کارهای مانده را با جدیت از سر بگیریم.